29 1 Potem król Dawid rzekł do całego zgromadzenia: «Salomon, syn mój, jedyny, którego wybrał Pan, jest młody i wątły, a praca to wielka, gdyż nie dla człowieka jest ten przybytek, ale dla Pana Boga.
29 15 Jesteśmy bowiem pielgrzymami* przed Tobą i przychodniami, jak byli wszyscy przodkowie nasi; dni nasze jak cień na ziemi [mijają] bez żadnej nadziei.
29 10 Potem Dawid błogosławił Pana wobec całego zgromadzenia i tak mówił: «Bądź błogosławiony, o Panie, Boże ojca naszego, Izraela, na wieki wieków! [...]